|
1978
In de januarimaand wordt het contract met RADAR-records getekent, en na de betindiging van de eerste USA-tournee werd besloten een tweede tournee te beginnen, die van eind janu-ari tot begin maart zou Buren.
Deze tournee, waarin 30 concerten gedaan werden was veel omvangrijker dan de eerste, over ge-heel America + enkele plaatsen in Canada werd getourd.
Het optreden in de El Mocambo te Toronto, waar de Rolling Stones eens de derde kant van hun Live-album "Love you Life" opnamen, werd op de band vastgelegd, en later op de pleat gezet. Deze plaat werd in een oplage van enkele hon-derden exemplaren -gratis- aan radiostations verstuurd. Van dit uitstekende optreden waarin de perfecte dynamiek van het kwartet zeer good uit de verf kwam, krijg je eindelijk de kans om de "Aim"-nummers met de begeleiding van de Attractions te horen. Het was logisch dat er veel vraag kwam naar deze 1p, en omdat RADAR de LP niet officietl uitbracht, kwamen er al spoedig perfect nagemaakte bootlegs.
De LP zelf:
kant 1:
Mystery dance/Waiting for the end of the world/Welcome to the working week/Less than Zero The Beat/Lip service/Chelsea/Little Triggers
kant 2:
Radio Radio/Lipstick vogue/Watching the detectives/Miracle man/You belong to me/Pump it up
COLUMBIA- CDN 10 -
Opgenomen op 6 maart 1978
Tijdens de afwezigheid van het viertal in En-geland, werd aldaar op 3 maart de single 'I don't want to go to) Chelsea/You belong to me" uitgebracht, het was goed genoeg voor een 16e plaats in de hitparade. Nederland sliep nog steeds en noteerde de single in de tippa-rade. De lage plaats zal ook yonrtgevloeid zijn uit het felt dat beide tracks op de tweede 1p stonden, die 2 weken later uitkwam.
THIS YEARS MODEL
De 1p "This years model" bleek t.o.v. het debuut-album "My aim is true" een enorme vooruitgang. Het geluid was hechter geworden, en Costello's opmerking ten tijde van de release van zijn eerste 1p bleek geen verwaandheid to zijn. Vooral het feller emotionele geluid van Steve Naive's Vox Continental orgel gecombi-neerd met de agressieve zang van Costello en het onrustige, dreigende drum-, en baswerk van de heren Thomas maakten doze -in de herfst van '77 opgenomen 1p- tot een onevenaarbaar hoogtepunt. Velen die de eerste 1p al zeer goed vonden, vroegen zich bezorgd af of zijn volgende 1p van hetzelfde muzikale niveau zou zijn. Ze werden niet teleurgesteld. De nummers zijn stuk voor stuk artistieke hooge vliegers. Aileen "Night rally" en "Little trigq• gers" pasten iets moeilijker in het muzikale dofla Hetzelfde gold voor de 2 nummers die op de gratis bijgeleverde single terebhtkwamen. "Neat neat neat" was een compositie van de britse punkgroep The Damned. Costello's versie wijkt sterk af van de:norspronkelijke versie, zijn versie is monotnner. "Stranger in the House" is een suikerzoet Coun-try and Westernenummer. Elvis Costello heeft in interviews zijn voorliefde voor G&W nooit onder stoelen of banken gestoken, als favoriete album noent hij dan ook Gram Parsons' "GP".
Rond die tijd groeiden ook de plannen om met George Jones (de ex-partner van Tammy "Divorce" Wynette) een Country and Western 1p op te nemen. Desgevraagd antwoordde George Jones:"Elvis who...?' Ditlaatste zal hij ongetwijfeld gepikt hebben van de promotieposter om EC's This Years Model in de USA te promoten. Tijdens mijn verblijf in Noord-Amerika, zomer 1978, heb ik posters gezien met Costello achter een camera,met de slogan: "Elvis Who.....?"
De LP was een succes in de VS, ondanks het ant - breken van "Chelsea","Nightrally" de gratis singe le, maar mdt "Radio Radio". Dit was de eerste New-Wave 1p, die de Amerikaanse 1p-top 30 binnenkwam.
De 1p bereikt in Engeland en in Holland resp. de 2e en 18e plaats. De productiekosten voor dit album waren f 16.000 een koopje, terwijl "Aim" f 10.000 kostte. Totaal geschatte verkoop 300.000 exemplaren van This Years Model.
De Engelse Tournee
Onvermoeibare Elvis gnat direct na zijn terug-keer uit de V3 weer op tournee door Engeland, om zijn nieuwe ip te promoten, Tijdens deze tournee haalt bassist Bruce Thomas zijn hand open aan een gebroken fles, resultant 18 hechtingen en voorlopig niet meer spelen. Doze engelse tournee duurde van 16 maart tot 16 april en het ongelukje in Manchester, ge-beurde rond 6 april, dus er moest een vervanger gezocht worden. Producer Nick Lowe bood aan om tijdelijk Attraction te worden.
Back in the U.S.A.
Half april gingen EC & Co. naar America voor de derde (nog omvangrijkere) tournee aldaar. In een programma kreeg het publiek Nick Lowe, Elvis Costello & Attractions en Mink deVille voortgescho-teld. De eerste week werd Bruce Thomas nog vervan-gen door Clover (alweer)-gitarist John Ciambotti.
Tijdens deze tournee kwam een speciale 12"-single uit met "Cruel to be kind" van Nick Lowe, "Radio Radio" van Elvis Costello en "Soul twist" van Mink deVille. Deze sinas-appelkleurige schijf is gewoon te koop in het Verenigd Koninkrijk en kost £ 25.- (f87,50).
Al 7 weken na de release van "Chelsea" werd "pump it up"/"Big Tears" uitgebracht. Op de b-kant "Big Tears" speelt de leadgitarist van de Clash Mick Jones mee, op de USA-tournee werd Martin Belmont"geleend" van de band van Nick Lowe. Dit is op witte 1p's veelvuldig te horen. Be amerikaanse tournee zou tot begin juni duren.
De Europese Tournee
Uitgezonderd het incidentele optreden tijdens Bilzen '77, was Costello hier niet echt op tournee geweest. Juzii 1978 liet Europa met het britse fenomeen kennismaken. Op 22 en 23 juni werden twee concerten in Neder-land gedaan. Geruchten willen dat tijdens het Haagse concert Bob Dylan in het publiek zat, en tijdens het concert van Dylan, Costello aanwezig was. Het Haagse concert verliep niet vlekkeloos. Wegens het weigeren van een toegift was het pu-bliek bereid, om geheel belangeloos een deel van het meubuliar om te vormen tot hakhout voor de open haard. Schade 25.000 gulden en 7 arrestaties. Onze oosterburen waren slim genoeg om een TV-op-treden te organiseren en uit te zenden. De V00 beperkte zich tot het uitzenden van een klein fragment van "Watching the detectives".
Na deze tournee neemt het gezelschap een maandje vakantie. Ell gaat naar Nashville om sessies te houden met George Jones. Daarna begint het viertal aan de productie van de derde 1p, met als werktitel "Emotional Fascism".
Tijdens de periode van begin juli tot eind october werd maar 1 echt concert gehoudem. Dat concert vond plaats op 24 september to Brixton, alwaar een "Rock-Against-Racicm"- meeting gehouden werd. Hier gaven 60.000 mensen "act-de-presence".
In 2 weken tijd werden in de Eden-studio's 17 nummers opgenomen, 12 van de 17 vormden de nieuwe 1p. De 5 nummers die tijdelijk bleven liggen waren:
- Tiny steps (later een b-kant)
- Talking in the dark(freebie)
- Wednesday week(freebie)
- What's so funny 'bout(b-kant)
- Clean money (Americathon-soundtrack?)
Als a-kant voor de nieuwe single werd "Radio Radio" gekozen. Dit nummer was in America als extra track op This Years Model bijgeleverd. Verdere activiteiten in doze periode: de BBC nam een special op, voor haar programma "Arena".
Waren Europa en Noord-America bekend met de Attractions, nu werd o.a. het Verre Oosten aan. gedaan. Tijdens november en half december tourde de band door Japan, Australia, Hawaii en Canada. In Australil braken evenals eerder in Noorwegen en Nederland relletjes uit, omdat men de"gig" te-kort vond. Inderdaad is 3 kwartier muziek zonder toegift wel erg aan de korte kant.
Onbewust werd er in Engeland nog een nieuw nummer uitgebracht, zij het in een ander° ver-pakking. De Lick Lowe single "American Squirm" bevatte als b-kant het nummer "What's so funny 'bout peace, love and understanding", dat Lowe eerder al eens met Brinsley Schwartz had opgeno-men. Doch op het label stond geen Elvis Costello and the Attractions, maar Nick Lowe and his sound.
Dit bracht veel mensen in verwarring. De NME vond dat LOWE, een aardige Costello-imitatie weggaf. Het mysterie werd opgelost, toen de USA-versing van "Armed Forces" het zelfde nummer bevatte.
Teruggekomen van de tournee, begint op 18 decem-ber een serie van 7 concerten in het Londense Dominion Theartre. Bijzonderheid: hier werd aan elke bezoeker de gratis single verstrekt met de nummers "Talking in the dark" en "Wednesday Week" Na de kerstdagen begon direct de Engelse tournee die tot eind januari zou Buren. In het zelfde programma traden ook nog Richard Hell & Voidoids en John Cooper-Clark op.
Richard Groothuizen.
| 
