Elvis Costello Information Service, October 1979: Difference between revisions
(formatting / scan errors) |
(scan errors / de-hyphenate) |
||
Line 22: | Line 22: | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 04-05.jpg|150px|right|border|pages 04-05]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 04-05.jpg|150px|right|border|pages 04-05]] | ||
Over nieuw to verschijnen plaatwerk van Elvis Costello and the Attractions kunnen we erg kart zijn: de nieuwe lp zal pas begin Tachtiger- | Over nieuw to verschijnen plaatwerk van Elvis Costello and the Attractions kunnen we erg kart zijn: de nieuwe lp zal pas begin Tachtiger-Jaren verschijnen, hiermee is ook een eind gekomen aan de eindeloze productie van singles, nieuwe nummers en LP's. Aan het begin van het jaar had Elvis met zijn groep in een tijdsbestek van 1½ jaar drie lps en een klein dozijn singles uitgebracht, nu september 1979, ruim een half jaar verder hebben we aan nieuwe nummers "My Funny Valentine" afkomstig van ''This Year's Model''-sessies, en "Talking In The Dark" / "Wednesday Week", twee uitstekende nummers van de ''Armed Forces''-sessies, maar vorig jaar december al leverbaar aan de bezoekers van de kerstconcerten. Als iichtpuntje zie ik de soundtrack van de film ''Americathon'', wear volgens plan 1 zijde gevuld zal zijn met rummers van Marvin Lee Aday,met zijn groep Meat Loaf, en kant 2 nieuw werk van Costello en zijn groep. Nummers die daar op zullen komen, zijn: "Girls Talk" / "Clean Money" / "Hoover Factory" "He'll Have To Go" + "Stranger In The House", beidex nummers gezongen met zarger George Jones; en als laatste track "Crawling To The USA". Dit is de voorlopige samenstelling. De film ging eind augustus in première in de Verenigde Staten. We wachten af... | ||
Als laatste een oproep aan de leden: Wie weet welke nummers de El Mocambo-EP van Elvis Costello & Attractions bevat. Reacties graag naar het redactieadres. | Als laatste een oproep aan de leden: Wie weet welke nummers de El Mocambo-EP van Elvis Costello & Attractions bevat. Reacties graag naar het redactieadres. | ||
Line 169: | Line 169: | ||
Met hun ervaring is het sukses geen toeval voor Dai Davies (Albion Agency, Stranglers), Dave Robinson (Stiff, Graham Parker), en semen ex-managers van Brinsley Schwarz; Jake Riviera (echte naam Andrew Jakeman) ex manager van Chilli Willi, Dr. Feelgood en nu van Elvis Costello en Nick Lowe en mede-oprichter van Stiff en Radar Records; Andrew Lauder (Radar en vroeger de voornaamste man van UA-Records, de platenmaatschappij van o.a. Kilburn & High Roads) en natuurlijk Dave Edmunds en zijn Rockfield-studio. | Met hun ervaring is het sukses geen toeval voor Dai Davies (Albion Agency, Stranglers), Dave Robinson (Stiff, Graham Parker), en semen ex-managers van Brinsley Schwarz; Jake Riviera (echte naam Andrew Jakeman) ex manager van Chilli Willi, Dr. Feelgood en nu van Elvis Costello en Nick Lowe en mede-oprichter van Stiff en Radar Records; Andrew Lauder (Radar en vroeger de voornaamste man van UA-Records, de platenmaatschappij van o.a. Kilburn & High Roads) en natuurlijk Dave Edmunds en zijn Rockfield-studio. | ||
Het is een wonderlijke samenwerking; alle | Het is een wonderlijke samenwerking; alle muzikanten spelen mee OD elkaars platen, zijn elkaars producer en de managers sluiten overeenkomsten of voor elk van de diverse groepen. | ||
Het muzikale uitgaagspunt | Het muzikale uitgaagspunt van deze groep is ongetwijfeld Brinsley Schwarz; de beste en meest bekende pubrockgroep. De meeste ex-leden hebben nu d.m.v. de new-wave erkenning gekregen. Een erkenning die hun altijd onthouden leek te worden. En wat weer is, ze kregen die erkenning zonder de essentie van hun muziek aan te tasten. Muziek die zij al maakten lang voordat de term "punk" word uitgevonden. | ||
In deze groep bestaat een centrale figuur; zanger, songwriter, producer en gitarist Nick Lowe. | In deze groep bestaat een centrale figuur; zanger, songwriter, producer en gitarist Nick Lowe. | ||
Line 177: | Line 177: | ||
'''Start''' | '''Start''' | ||
De aktieve muzikale carriere van Nick Lowe began in 1965 in een schoolbandje genaamd Sounds 4 Plus 1. Veel is dear niet moor van terug to vinden. Slechts bekend is dat Brinsley Schwarz er deel van uitmaakte. Hij was de gitarist van de groep en Barry Landerman de pianist. Lowe verliet deze groep al snol om een eigen R&B groep op to richten. Schwarz ging door ender de naam Three's a Crowd. Deze groep veranderde weer de naam, nadat ze een contrakt | De aktieve muzikale carriere van Nick Lowe began in 1965 in een schoolbandje genaamd Sounds 4 Plus 1. Veel is dear niet moor van terug to vinden. Slechts bekend is dat Brinsley Schwarz er deel van uitmaakte. Hij was de gitarist van de groep en Barry Landerman de pianist. Lowe verliet deze groep al snol om een eigen R&B groep op to richten. Schwarz ging door ender de naam Three's a Crowd. Deze groep veranderde weer de naam, nadat ze een contrakt afgesloten hadden met Parlophone; de nieuwe, naam werd Kippington Lodge (de naam van Schwarz' huis). | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 18-19.jpg|150px|right|border|pages 18-19]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 18-19.jpg|150px|right|border|pages 18-19]] | ||
Nick Lowe voegde zich weer bij hen. Kippington Lodge maakte vijf singles en geen lp. Op de eerste single was het enige dat de groepsleden zelf deden de zang. De rest werd gedaan door leden van de Ivy League, Het eerste Lowe-nummer dat op de plant is gezet kwam op de b-kant van de laatste single: "I Can See Her Face". Lowe's favoriete groepen uit die tijd waren de Small Faces en de Move uit Engeland en de Byrds en Beach Boys uit Amerika. Opvallend is zijn verklaring dat hij zich nooit kon voorstellen dat mensen de Cream zo'n goede groep vonden... "Ik heb altijd gedacht dat Ginger Baker de meest waardeloze drummer was; hij kon totaal geen maat houden.Ik kon nooit begrijpen waarom iedereen over hen sprak"... Zijn. genegenheid voor de Small Faces toonde hij in die tijd door het kopen van een scooter en hij had datzelfde | Nick Lowe voegde zich weer bij hen. Kippington Lodge maakte vijf singles en geen lp. Op de eerste single was het enige dat de groepsleden zelf deden de zang. De rest werd gedaan door leden van de Ivy League, Het eerste Lowe-nummer dat op de plant is gezet kwam op de b-kant van de laatste single: "I Can See Her Face". Lowe's favoriete groepen uit die tijd waren de Small Faces en de Move uit Engeland en de Byrds en Beach Boys uit Amerika. Opvallend is zijn verklaring dat hij zich nooit kon voorstellen dat mensen de Cream zo'n goede groep vonden... "Ik heb altijd gedacht dat Ginger Baker de meest waardeloze drummer was; hij kon totaal geen maat houden.Ik kon nooit begrijpen waarom iedereen over hen sprak"... Zijn. genegenheid voor de Small Faces toonde hij in die tijd door het kopen van een scooter en hij had datzelfde modkapsel, overeenkomstig die prachtige vooral engelse gewoonte zich te kleden als zijn idool. De Kippington Lodge singles (geproduceerd door "Excerpt from a teenage opera"-Mark Wirtz) deden niets. Zij zijn nu collector-items bij uitstek. De bezetting van de groep was: Brinsley Schwarz (gitaar en zang), Barry Landerman (piano), Pete Whale (drums) en Nick Lowe (bas). | ||
'''Brinsley Schwarz''' | '''Brinsley Schwarz''' |
Latest revision as of 22:41, 15 December 2021
|