Elvis Costello Information Service, October 1979: Difference between revisions
(Elvis Costello Story (Part 2)) |
(scan errors / de-hyphenate) |
||
(7 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Line 13: | Line 13: | ||
Zie hier het tweede nummer. We hebben een aantal moeilijkheden kunnen oplossen on zodoende hebben we een dikker nummer gemaakt. | Zie hier het tweede nummer. We hebben een aantal moeilijkheden kunnen oplossen on zodoende hebben we een dikker nummer gemaakt. | ||
De reacties op het eerste nummer waren goed, het enigste waar men over viel was, dat er maar songtekst afgedrukt stond. Om aan de vraag to voldoen, most men wel notie nemen van het feit, dat er zeer weinig teksten vrijgegeven zijn, eigenlijk kun je alleen in het bezit van teksten to komentals er hits zijn, want dan drukt elk (op de hitparade georiënteerd) blad de teksten | De reacties op het eerste nummer waren goed, het enigste waar men over viel was, dat er maar een songtekst afgedrukt stond. Om aan de vraag to voldoen, most men wel notie nemen van het feit, dat er zeer weinig teksten vrijgegeven zijn, eigenlijk kun je alleen in het bezit van teksten to komentals er hits zijn, want dan drukt elk (op de hitparade georiënteerd) blad de teksten af. Ten tweede zijn de nummers bij een tig-aantal verschillende uitgeverijen ondergebracht. Ten derde: niemand geeft ze af. Blijft over: zelf teksten gaan ontleden, waar we dus al druk mee bezig zijn. | ||
Zelf verwacht ik binnenkort "witte" songbooks, | Zelf verwacht ik binnenkort "witte" songbooks, zelfs van Blondie (3 lps) is al een songbook. O.K. Blondie heeft meer "aanhang" dan Costello, maar andere nieuwe groeten als Jam, Clash, Dury, Pistols, Buzzoocks etc. hebben allen al officiële songbooks, alien keurig gedrukt. Het blijft afwachten, en we houden ons voor teksten aitijd beschikbaar.(wie gedeelten of hele teksten heeft kan ze opsturen, dan kunnen wij ze met onze op fouten controleren en dan afdrukken). | ||
In dit nummer vangen we ook aan met het begin van de Nick Lowe-story, wear zeer veel am gevraagd is. | In dit nummer vangen we ook aan met het begin van de Nick Lowe-story, wear zeer veel am gevraagd is. | ||
Line 22: | Line 22: | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 04-05.jpg|150px|right|border|pages 04-05]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 04-05.jpg|150px|right|border|pages 04-05]] | ||
Over nieuw to verschijnen plaatwerk van Elvis Costello and the Attractions kunnen we erg kart zijn: de nieuwe lp zal pas begin Tachtiger- | Over nieuw to verschijnen plaatwerk van Elvis Costello and the Attractions kunnen we erg kart zijn: de nieuwe lp zal pas begin Tachtiger-Jaren verschijnen, hiermee is ook een eind gekomen aan de eindeloze productie van singles, nieuwe nummers en LP's. Aan het begin van het jaar had Elvis met zijn groep in een tijdsbestek van 1½ jaar drie lps en een klein dozijn singles uitgebracht, nu september 1979, ruim een half jaar verder hebben we aan nieuwe nummers "My Funny Valentine" afkomstig van ''This Year's Model''-sessies, en "Talking In The Dark" / "Wednesday Week", twee uitstekende nummers van de ''Armed Forces''-sessies, maar vorig jaar december al leverbaar aan de bezoekers van de kerstconcerten. Als iichtpuntje zie ik de soundtrack van de film ''Americathon'', wear volgens plan 1 zijde gevuld zal zijn met rummers van Marvin Lee Aday,met zijn groep Meat Loaf, en kant 2 nieuw werk van Costello en zijn groep. Nummers die daar op zullen komen, zijn: "Girls Talk" / "Clean Money" / "Hoover Factory" "He'll Have To Go" + "Stranger In The House", beidex nummers gezongen met zarger George Jones; en als laatste track "Crawling To The USA". Dit is de voorlopige samenstelling. De film ging eind augustus in première in de Verenigde Staten. We wachten af... | ||
Als laatste een oproep aan de leden: | Als laatste een oproep aan de leden: Wie weet welke nummers de El Mocambo-EP van Elvis Costello & Attractions bevat. Reacties graag naar het redactieadres. | ||
{{cx}} | {{cx}} | ||
Line 31: | Line 31: | ||
{{Bibliography boxx}} | {{Bibliography boxx}} | ||
<center><h3> Elvis Costello Story | <center><h3> Elvis Costello Story </h3></center> | ||
---- | ---- | ||
{{GT | link = https://www-elviscostello-info.translate.goog/wiki/index.php/Elvis_Costello_Information_Service,_October_1979?_x_tr_sch=http&_x_tr_sl=nl&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en-US&_x_tr_pto=nui }} | {{GT | link = https://www-elviscostello-info.translate.goog/wiki/index.php/Elvis_Costello_Information_Service,_October_1979?_x_tr_sch=http&_x_tr_sl=nl&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en-US&_x_tr_pto=nui }} | ||
<center>{{mm}} Richard Groothuizen </center> | <center>{{mm}} Richard Groothuizen </center> | ||
---- | ---- | ||
'''Part 2 | |||
{{Bibliography text}} | {{Bibliography text}} | ||
<u>'''1978'''</u> | <u>'''1978'''</u> | ||
In de januarimaand wordt het contract met RADAR-records getekent, en na de betindiging van de eerste USA-tournee werd besloten een tweede tournee te beginnen, die van eind | [[image:1979-10-00 ECIS pages 04-05.jpg|150px|right|border|pages 04-05]] | ||
In de januarimaand wordt het contract met RADAR-records getekent, en na de betindiging van de eerste USA-tournee werd besloten een tweede tournee te beginnen, die van eind januari tot begin maart zou Buren. | |||
Deze tournee, waarin 30 concerten gedaan werden was veel omvangrijker dan de eerste, over | Deze tournee, waarin 30 concerten gedaan werden was veel omvangrijker dan de eerste, over geheel America + enkele plaatsen in Canada werd getourd. | ||
Het optreden in de El Mocambo te Toronto, waar de Rolling Stones eens de derde kant van hun Live-album | Het optreden in de El Mocambo te Toronto, waar de Rolling Stones eens de derde kant van hun Live-album ''Love You Live'' opnamen, werd op de band vastgelegd, en later op de plaat gezet. Deze plaat werd in een oplage van enkele honderden exemplaren -gratis- aan radiostations verstuurd. Van dit uitstekende optreden waarin de perfecte dynamiek van het kwartet zeer good uit de verf kwam, krijg je eindelijk de kans om de ''Aim''-nummers met de begeleiding van de Attractions te horen. Het was logisch dat er veel vraag kwam naar deze lp, en omdat RADAR de LP niet officietl uitbracht, kwamen er al spoedig perfect nagemaakte bootlegs. | ||
<u>De LP zelf:</u><br> | <u>De LP zelf:</u><br> | ||
Line 55: | Line 57: | ||
Opgenomen op 6 maart 1978 | Opgenomen op 6 maart 1978 | ||
Tijdens de afwezigheid van het viertal in Engeland, werd aldaar op 3 maart de single "(I Don't Want To Go To) Chelsea"/"You Belong To Me" uitgebracht, het was goed genoeg voor een 16e plaats in de hitparade. Nederland sliep nog steeds en noteerde de single in de | Tijdens de afwezigheid van het viertal in Engeland, werd aldaar op 3 maart de single "(I Don't Want To Go To) Chelsea"/"You Belong To Me" uitgebracht, het was goed genoeg voor een 16e plaats in de hitparade. Nederland sliep nog steeds en noteerde de single in de tipparade. De lage plaats zal ook yonrtgevloeid zijn uit het felt dat beide tracks op de tweede lp stonden, die 2 weken later uitkwam. | ||
Line 61: | Line 63: | ||
<u>'''This Year's Model'''</u> | <u>'''This Year's Model'''</u> | ||
De lp ''This Year's Model'' bleek t.o.v. het debuut-album ''My Aim Is True'' een enorme vooruitgang. Het geluid was hechter geworden, en Costello's opmerking ten tijde van de release van zijn eerste lp bleek geen verwaandheid to zijn. Vooral het feller emotionele geluid van Steve Naive's Vox Continental orgel | De lp ''This Year's Model'' bleek t.o.v. het debuut-album ''My Aim Is True'' een enorme vooruitgang. Het geluid was hechter geworden, en Costello's opmerking ten tijde van de release van zijn eerste lp bleek geen verwaandheid to zijn. Vooral het feller emotionele geluid van Steve Naive's Vox Continental orgel gecombineerd met de agressieve zang van Costello en het onrustige, dreigende drum-, en baswerk van de heren Thomas maakten deze — in de herfst van '77 opgenomen lp — tot een onevenaarbaar hoogtepunt. Velen die de eerste lp al zeer goed vonden, vroegen zich bezorgd af of zijn volgende lp van hetzelfde muzikale niveau zou zijn. Ze werden niet teleurgesteld. | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 08-09.jpg|150px|right|border|pages 08-09]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 08-09.jpg|150px|right|border|pages 08-09]] | ||
Rond die tijd groeiden ook de plannen om met George Jones (de ex-partner van Tammy "Divorce" Wynette) een Country and Western lp op te nemen. Desgevraagd antwoordde George Jones:"Elvis who...? | De nummers zijn stuk voor stuk artistieke hoogvliegers. Alleen "Night Rally" en "Little Triggers" pasten iets moeilijker in het muzikale dozijn. Hetzelfde gold voor de 2 nummers die op de gratis bijgeleverde single terechtkwamen. | ||
"Neat Neat Neat" was een compositie van de britse punkgroep The Damned. Costello's versie wijkt sterk af van de oorspronkelijke versie, zijn versie is monotoner. | |||
"Stranger In The House" is een suikerzoet Country and Western-nummer. Elvis Costello heeft in interviews zijn voorliefde voor G&W nooit onder stoelen of banken gestoken, als favoriete album noent hij dan ook Gram Parsons' ''GP''. | |||
Rond die tijd groeiden ook de plannen om met George Jones (de ex-partner van Tammy "Divorce" Wynette) een Country and Western lp op te nemen. Desgevraagd antwoordde George Jones: "Elvis who...?" Ditlaatste zal hij ongetwijfeld gepikt hebben van de promotieposter om EC's ''This Year's Model'' in de USA te promoten. Tijdens mijn verblijf in Noord-Amerika, zomer 1978, heb ik posters gezien met Costello achter een camera, met de slogan: "Elvis Who.....?" | |||
De | De lp was een succes in de US, ondanks het ontbreken van "Chelsea", "Night Rally" de gratis singe le, maar met "Radio, Radio". Dit was de eerste New-Wave lp, die de Amerikaanse lp-top 30 binnenkwam. | ||
De lp bereikt in Engeland en in Holland resp. de 2e en 18e plaats. De productiekosten voor dit album waren f 16.000 een koopje, terwijl ''Aim'' f 10.000 kostte. Totaal geschatte verkoop 300.000 exemplaren van ''This Year's Model''. | De lp bereikt in Engeland en in Holland resp. de 2e en 18e plaats. De productiekosten voor dit album waren f 16.000 een koopje, terwijl ''Aim'' f 10.000 kostte. Totaal geschatte verkoop 300.000 exemplaren van ''This Year's Model''. | ||
Line 72: | Line 80: | ||
<u>'''De Engelse Tournee'''</u> | <u>'''De Engelse Tournee'''</u> | ||
Onvermoeibare Elvis gnat direct na zijn | Onvermoeibare Elvis gnat direct na zijn terugkeer uit de V3 weer op tournee door Engeland, om zijn nieuwe ip te promoten, Tijdens deze tournee haalt bassist Bruce Thomas zijn hand open aan een gebroken fles, resultant... 18 hechtingen en voorlopig niet meer spelen. Doze engelse tournee duurde van 16 maart tot 16 april en het ongelukje in Manchester, gebeurde rond 6 april, dus er moest een vervanger gezocht worden. Producer Nick Lowe bood aan om tijdelijk Attraction te worden. | ||
<u>'''Back in the U.S.A.'''</u> | <u>'''Back in the U.S.A.'''</u> | ||
Line 79: | Line 87: | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 10-11.jpg|150px|right|border|pages 10-11]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 10-11.jpg|150px|right|border|pages 10-11]] | ||
Tijdens deze tournee kwam een speciale 12"-single uit met "Cruel to Be Kind" van Nick Lowe, "Radio, Radio" van Elvis Costello en "Soul Twist" van Mink DeVille. Deze | Tijdens deze tournee kwam een speciale 12"-single uit met "Cruel to Be Kind" van Nick Lowe, "Radio, Radio" van Elvis Costello en "Soul Twist" van Mink DeVille. Deze sinasappelkleurige schijf is gewoon te koop in het Verenigd Koninkrijk en kost £ 25.- (f87,50). | ||
Al zeven weken na de release van "Chelsea" werd "Pump It Up" / "Big Tears" uitgebracht. Op de b-kant "Big Tears" speelt de leadgitarist van de Clash Mick Jones mee, op de USA-tournee werd Martin Belmont "geleend" van de band van Nick Lowe. Dit is op witte lps veelvuldig te horen. Be amerikaanse tournee zou tot begin juni duren. | Al zeven weken na de release van "Chelsea" werd "Pump It Up" / "Big Tears" uitgebracht. Op de b-kant "Big Tears" speelt de leadgitarist van de Clash Mick Jones mee, op de USA-tournee werd Martin Belmont "geleend" van de band van Nick Lowe. Dit is op witte lps veelvuldig te horen. Be amerikaanse tournee zou tot begin juni duren. | ||
Line 107: | Line 115: | ||
Dit bracht veel mensen in verwarring. De ''NME'' vond dat Lowe, een aardige Costello-imitatie weggaf. Het mysterie werd opgelost, toen de USA-versing van ''Armed Forces'' het zelfde nummer bevatte. | Dit bracht veel mensen in verwarring. De ''NME'' vond dat Lowe, een aardige Costello-imitatie weggaf. Het mysterie werd opgelost, toen de USA-versing van ''Armed Forces'' het zelfde nummer bevatte. | ||
Teruggekomen van de tournee, begint op 18 | Teruggekomen van de tournee, begint op 18 december een serie van zeven concerten in het Londense Dominion Theartre. Bijzonderheid: hier werd aan elke bezoeker de gratis single verstrekt met de nummers "Talking In The Dark" en "Wednesday Week" Na de kerstdagen begon direct de Engelse tournee die tot eind januari zou Buren. In het zelfde programma traden ook nog Richard Hell & Voidoids en John Cooper-Clark op. | ||
{{cx}} | {{cx}} | ||
Line 161: | Line 169: | ||
Met hun ervaring is het sukses geen toeval voor Dai Davies (Albion Agency, Stranglers), Dave Robinson (Stiff, Graham Parker), en semen ex-managers van Brinsley Schwarz; Jake Riviera (echte naam Andrew Jakeman) ex manager van Chilli Willi, Dr. Feelgood en nu van Elvis Costello en Nick Lowe en mede-oprichter van Stiff en Radar Records; Andrew Lauder (Radar en vroeger de voornaamste man van UA-Records, de platenmaatschappij van o.a. Kilburn & High Roads) en natuurlijk Dave Edmunds en zijn Rockfield-studio. | Met hun ervaring is het sukses geen toeval voor Dai Davies (Albion Agency, Stranglers), Dave Robinson (Stiff, Graham Parker), en semen ex-managers van Brinsley Schwarz; Jake Riviera (echte naam Andrew Jakeman) ex manager van Chilli Willi, Dr. Feelgood en nu van Elvis Costello en Nick Lowe en mede-oprichter van Stiff en Radar Records; Andrew Lauder (Radar en vroeger de voornaamste man van UA-Records, de platenmaatschappij van o.a. Kilburn & High Roads) en natuurlijk Dave Edmunds en zijn Rockfield-studio. | ||
Het is een wonderlijke samenwerking; alle | Het is een wonderlijke samenwerking; alle muzikanten spelen mee OD elkaars platen, zijn elkaars producer en de managers sluiten overeenkomsten of voor elk van de diverse groepen. | ||
Het muzikale uitgaagspunt | Het muzikale uitgaagspunt van deze groep is ongetwijfeld Brinsley Schwarz; de beste en meest bekende pubrockgroep. De meeste ex-leden hebben nu d.m.v. de new-wave erkenning gekregen. Een erkenning die hun altijd onthouden leek te worden. En wat weer is, ze kregen die erkenning zonder de essentie van hun muziek aan te tasten. Muziek die zij al maakten lang voordat de term "punk" word uitgevonden. | ||
In deze groep bestaat | In deze groep bestaat een centrale figuur; zanger, songwriter, producer en gitarist Nick Lowe. | ||
'''Start''' | '''Start''' | ||
De aktieve muzikale carriere van Nick Lowe began in 1965 in een schoolbandje genaamd Sounds 4 Plus 1. Veel is dear niet moor van terug to vinden. Slechts bekend is dat Brinsley Schwarz | De aktieve muzikale carriere van Nick Lowe began in 1965 in een schoolbandje genaamd Sounds 4 Plus 1. Veel is dear niet moor van terug to vinden. Slechts bekend is dat Brinsley Schwarz er deel van uitmaakte. Hij was de gitarist van de groep en Barry Landerman de pianist. Lowe verliet deze groep al snol om een eigen R&B groep op to richten. Schwarz ging door ender de naam Three's a Crowd. Deze groep veranderde weer de naam, nadat ze een contrakt afgesloten hadden met Parlophone; de nieuwe, naam werd Kippington Lodge (de naam van Schwarz' huis). | ||
[[image:1979-10-00 ECIS pages 18-19.jpg|150px|right|border|pages 18-19]] | [[image:1979-10-00 ECIS pages 18-19.jpg|150px|right|border|pages 18-19]] | ||
Nick Lowe voegde zich weer bij hen. Kippington Lodge maakte vijf singles en geen lp. Op de eerste single was het enige dat de groepsleden zelf deden de zang. De rest werd gedaan door leden van de Ivy League, Het eerste Lowe-nummer dat op de plant is gezet kwam op de b-kant van de laatste single: "I Can See Her Face". Lowe's favoriete groepen uit die tijd waren de Small Faces en de Move uit Engeland en de Byrds en Beach Boys uit Amerika. Opvallend is zijn verklaring dat hij zich nooit kon voorstellen dat mensen de Cream zo'n goede groep vonden... "Ik heb altijd gedacht dat Ginger Baker de meest waardeloze drummer was; hij kon totaal geen maat houden.Ik kon nooit begrijpen waarom iedereen over hen sprak"... Zijn. genegenheid voor de Small Faces toonde hij in die tijd door het kopen van een scooter en hij had datzelfde | Nick Lowe voegde zich weer bij hen. Kippington Lodge maakte vijf singles en geen lp. Op de eerste single was het enige dat de groepsleden zelf deden de zang. De rest werd gedaan door leden van de Ivy League, Het eerste Lowe-nummer dat op de plant is gezet kwam op de b-kant van de laatste single: "I Can See Her Face". Lowe's favoriete groepen uit die tijd waren de Small Faces en de Move uit Engeland en de Byrds en Beach Boys uit Amerika. Opvallend is zijn verklaring dat hij zich nooit kon voorstellen dat mensen de Cream zo'n goede groep vonden... "Ik heb altijd gedacht dat Ginger Baker de meest waardeloze drummer was; hij kon totaal geen maat houden.Ik kon nooit begrijpen waarom iedereen over hen sprak"... Zijn. genegenheid voor de Small Faces toonde hij in die tijd door het kopen van een scooter en hij had datzelfde modkapsel, overeenkomstig die prachtige vooral engelse gewoonte zich te kleden als zijn idool. De Kippington Lodge singles (geproduceerd door "Excerpt from a teenage opera"-Mark Wirtz) deden niets. Zij zijn nu collector-items bij uitstek. De bezetting van de groep was: Brinsley Schwarz (gitaar en zang), Barry Landerman (piano), Pete Whale (drums) en Nick Lowe (bas). | ||
'''Brinsley Schwarz''' | '''Brinsley Schwarz''' |
Latest revision as of 22:41, 15 December 2021
|